scripttype=quottext/javascriptquotgt!
google_ad_client=quotcapub8653612204768718quot
/固定1/
google_ad_slot=quot8129891797quot
google_ad_h=300
google_ad_height=250
//gt
/scriptgt
scripttype=quottext/javascriptquot
src=quot//pagead2.googlesyndication.com/pagead/show_ads.jsquotgt
/scriptgt
scripttype=quottext/javascriptquotgt!
google_ad_client=quotcapub8653612204768718quot
/固定2/
google_ad_slot=quot1783975298quot
google_ad_h=300
google_ad_height=250
//gt
/scriptgt
scripttype=quottext/javascriptquot
src=quot//pagead2.googlesyndication.com/pagead/show_ads.jsquotgt
/scriptgt
scripttype=quottext/javascriptquotgt!
google_ad_client=quotcapub8653612204768718quot
/固定3/
google_ad_slot=quot2298270175quot
google_ad_h=300
google_ad_height=250
//gt
/scriptgt
scripttype=quottext/javascriptquot
src=quot//pagead2.googlesyndication.com/pagead/show_ads.jsquotgt
/scriptgt
不一会儿就有个穿戴整齐利落的婆婆进来,她先向纪泓烨行了礼,又看向包裹着棉被,坐在床上的纳兰锦绣。这婆婆年纪颇大,看她的眼神中诸多打量,让纳兰锦绣又心虚的不敢和她对视。
“我去外面等着,劳烦您了。”纪泓烨留下句话,出门去了。
婆婆走到床边,安抚她:“姑娘莫怕,老奴给您带了衣衫,您先换上吧!我出去备些红糖水。”
纳兰锦绣万分感激,伸手接过她递过来的小包袱,礼貌地问:“怎么称呼您?”